kendi bokunu yiyen köpeklere döndüm
acımdan utancımdan ağlanacak halime
güleryüzlü insanlara güldüm
aferin onlara kocaman
çocukluğuma küstüm
çocukluğumda saf ve suçsuzdum
su yansımalarında yansıdım
kimi zaman bulanık ve biçimsiz
meyve vermeyen ağaçlara durdum
tatsızlıktan tuzsuzluğundan hayatın
namussuzlara şerefsizlere küfrüm
onlar yüzünden bu halde olmasak da küfrüm
kerhanelerde kolonya tutan lavuk gibiyim
diğer lavuklara sempatim tam
kar fırtınalı antarktikaya dondum
yalnızlığımdan büsbütün
rakı şişesinde balık olamadan
alevi türkülerine çalındım
hayy hu efendim dost
Dem Dem